Bergschild 18-20
Vaak worden deze huizen met muurankers als eenheid gezien, want bij de restauratie van de panden werd uitdrukkelijk de restauratie van de stadsmuur als essentieel onderdeel apart gesubsidieerd. Vanaf de Wilhelminabrug is het een prachtig aanzicht in baksteen. De huizen zullen gezien hun jaarankers uit 1624 en 1625 oudere voorgangers hebben gehad. Slecht een deel van hun muren en kelder en een paar houten balken bleven bewaard. Deze huizen "opper berge ter Heespoirten" (de Heest- of Binnenste Bergpoort) waren de laatste huisjes voor de poort die door de stad als armenhuisjes waren gebouwd. Latere eigenaren waren vooral weduwen die hier onderdak kregen. Rond 1595 werden ze verkocht.
De defensieve waarde van de oude stadsmuur en de Binnenste Bergpoort verdween toen op aandringen van Prins Maurits rond de stad een nieuwe vestinggordel met zeven bolwerken werd gelegd die in 1621 was voltooid. De huizen die daarna tegen de oude stadsmuur mochten worden gebouwd, ontstonden tijdens een nieuwe korte periode van welvaart waarin de stad werd verrijkt met veel fraaie panden. Zoals de jaarankers aangeven, werden deze huizen op het Bergschild in een periode van slechts twee jaar gebouwd.
Het pand 18-20, gedateerd 1625, kreeg als eerste eigenaar Arent Foppen en werd in 1984 gerestaureerd.
De defensieve waarde van de oude stadsmuur en de Binnenste Bergpoort verdween toen op aandringen van Prins Maurits rond de stad een nieuwe vestinggordel met zeven bolwerken werd gelegd die in 1621 was voltooid. De huizen die daarna tegen de oude stadsmuur mochten worden gebouwd, ontstonden tijdens een nieuwe korte periode van welvaart waarin de stad werd verrijkt met veel fraaie panden. Zoals de jaarankers aangeven, werden deze huizen op het Bergschild in een periode van slechts twee jaar gebouwd.
Het pand 18-20, gedateerd 1625, kreeg als eerste eigenaar Arent Foppen en werd in 1984 gerestaureerd.
