Langestraat 134 Theekoepel

De Hoven werden in 1631 aangelegd ter compensatie van de door de nieuwe vestingwerken van Deventer verloren gegane tuinen. Het gebied werd opgedeeld in kavels ter grootte van 200 maal 200 voet, of de helft daarvan (circa 60 bij 60 meter/30 bij 30 meter). Toen de Fransen in 1813 Deventer in staat van verdediging brachten, ruimde men alle bebouwing en bebossing om een vrij schootsveld te krijgen.

In 1815 volgde wederopbouw van het park (het Worpplantsoen) en de tuinen. Na opheffing van de vesting Deventer in 1874 verschenen de eerste stenen tuinhuisjes met hooggelegen tuinkamers en werd het een gebied van verpozing voor de gegoede Deventer burgers. Een gebruikelijk onderdeel van deze cultuur vormde het genieten van een kopje thee in een speciaal daartoe gebouwde theekoepel, onderwijl genietend van het uitzicht.

In 1932 kwam de Veluwse bandijk tussen De Hoven en het Worpplantsoen te liggen en verrees langs de tuinstraten woningbouw. De meeste tuinhuisjes en theekoepels zijn inmiddels verdwenen. Deze theekoepel is, samen met het Ijsselhotel, de Bolwerksmolen en de Bolwerkshof, het enige rijkmonument aan deze kant van de IJssel in Deventer.

Omschrijving monumentenregister
Het monument is een zeshoekige theekoepel op een stenen basement met stoep onder een uitzwenkend tentdak. De gootlijst met overstek steunt op ijzeren consoles. De blinde rugzijde is gemetseld in baksteen. Haaks op de rug twee deels gemetselde deels houten gevels. De overige drie zijden zijn in hout uitgevoerd. In de vijf houten geveldelen glasdeuren tussen pilasters, verbonden door een rondboog met kuif, met halfrond bovenlicht met radiale sierroeden.